عباد الرحمن

دلتنگم ،دلتنگ تمام نبودنهایت ،تحمل این روزها برایم سخت شده است ومن فقط به نبودنهایت می اندیشم … گفته بودم که روزگاربه دوستی ما حسادت میورزد وروزی دستان نامهربانش بین مافاصله هامی اندازد ….همانطورشد که گفتم ….

حسادت روزگار ازهمان اوایل دوستی نسبت به ماشروع شدوهنوزهم ادامه دارد ،ازهمان اوایل که مراراهی جاده های قصرشیرین کرد وتوراراهی جاده های قم ،چه جاده های طولانی وبی رحمی ،گویی که تمامی نداردوهمچنان باید ازنگاه پرمهرت دورباشم…

بهترین من میخواهم بدانی گرچه روزگار حسادتش همچنان ادامه داردوجاده ها هم همچنان بی رحم هستند اما رفاقتت راباتوکل برخدای مهربان هیچ چیزوهیچ کسی نمیتواند ازمن بگیرد.

تمام افتخارم این است که دوستی دارم طبق حدیث گرانبهایی از پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم که میفرمایند:دوست خوب آن کسی است که دیدارش تورابه یاد خدابیندازد وسخنش بر دانش تو بیفزایدورفتار اوآخرت وترس از روز جزارابه یاد تو بیندازد.

بحار الانوارجلد74صفحه186

تنهارفیقم:شادی.ع

من رهگذر کوچه عشقم چه کنم

توآمدی ودل به توبستم چه کنم

هرجابروم یاد تو واسم تو آنجاست

توبگوبااین همه خاطره باید چه کنم….

همه شوق وذوقم اینه که وقتی امام زمان عجل الله اومد

سرموبالابگیرم وبه چادرم افتخار کنم…

آخه من وچادرم سربازگمنام امام زمان عجل الله هستیم

بار الها….

تنها کوچه ای که بن بست نیست کوچه یاد توست…

مهربان خدای من از تو خالصانه میخواهم که دوستان،عزیزان و هیچ انسان دیگری

در کوچه پس کوچه های زندگی اسیر وگرفتار هیچ بن بستی نگردد که توبهترین راهنمایی

گفتم خدایا سوالی دارم گفت:بپرس

پرسیدم چراوقتی شادم همه بامن میخندند ولی وقتی ناراحتم کسی بامن نمیگرید؟!!

جواب داد:

شادی رابرای جمع کردن دوست آفریده ام ولی غم رابرای انتخاب بهترین دوست…