عباد الرحمن

هفته ای چند بار می رفتیم حرم..
مقید بود حتما هربار که حرم می ریم آب خوردنش فراموش نشه

شیوه آب خوردنش هم جالب بود
یه لیوان خودش بر می داشت یکی هم می داد به من

لیوان ها که پُرِ آب می شد
لیوان خودش رو به من می داد و لیوان منو ازم می گرفت
می گفت: حالا بنوشیم…

دفعه اول که این کارو کرد تعجب کردم، گفتم آخه این چه کاریه؟
گفت:
در حدیثی حضرت جبرئیل فرمودند:
به دو دلیل دوست داشتم انسان آفریده بشم
اول: بخاطر شرکت کردن در مراسم عزاداریِ امام حسین/علیه السلام/
دوم: آب دادن به دیگران/به تعبیری سقا بودن/

خب ما هم اینجوری هم آب خوردیم هم ثواب سیراب کردن یه مومن رو بردیم

لبخند زدم و گفتم:
ای طلبه زرنگ…

نویسنده: شادی عبدی